συνδιοικονομώ

-έω, Α

διευθετώ, κανονίζω κάτι από κοινού με άλλον («πᾱσαν αὐτῇ συνδιῳκονόμει τὴν ἐπικειμένην φροντίδα», Γρηγ. Νύσσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + διοικονομῶ «κανονίζω, διευθετώ»].